Wie kent niet dat knagende rotgevoel dat je het hebt laten lopen. Het gevoel dat je iets ongezegd hebt gelaten wat gezegd had moeten worden. Ik denk dat het verhaal van Ester wil zeggen: natuurlijk is er zoiets als het juiste moment afwachten. Maar er moet ook een moment komen van de kaarten op tafel. En onderschat de impact daarvan niet: het kan alles omkeren.
